ΧΑΛΥΒΔΙΝΕΣ ΨΥΧΕΣ, σκέψεις ενός εφέδρου ανθυπίλαρχου…

13 χρόνια, 5 μήνες και 14 ημέρες… τόσος καιρός πέρασε από τότε που κατέβηκα για τελευταία φορά από τον πύργο του Αχιλλέα, τόσος καιρός από τότε που τα αρώματα, ο ήχος και το κρύο μέταλλο με έκανε να ανατριχιάσω για τελευταία φορά… 13 χρόνια είναι πολλά αλλά δεν είναι αρκετά για να ξεχάσεις τι είναι αυτό που σε έκανε να επιλέξεις τα τεθωρακισμένα για την στρατιωτική σου θητεία.

Αυλώνα, Επιλαρχία νεοσυλλέκτων και μετά Ίλη ΥΕΑ. Εκπαίδευση φωνή και πνεύμα του Όπλου και ξαφνικά από πολίτης έγινες μαυροσκούφης.

- Που θέλεις να πας μετά την Ίλη Λοχία, με ρώτησε ο Ίλαρχός μου

- Στην μονάδα σας Κ. Ίλαρχε! Αποκρίθηκα

- Καλώς! Πάρε και γράφε! και μου απαρίθμησε ένα προς ένα τα κομμάτια της Ίλης του, ένα προς ένα λες και ήτανε παιδιά του (μήπως δεν ήτανε;)

- Να προσέχεις τον «Αχιλλέα», Λοχία, μου λέει

- Μάλιστα! Του απαντώ και φεύγω…

Μονάδα, Ίλη, όρχος. Προσωπικό, δραστηριότητα, τρέξιμο… τα κομμάτια μας όμως πάντα εκεί να μας βλέπουν, να μας παρατηρούν… λες και ήταν άτια που περιμένουν να τα βγάλουμε έξω. Οι μήνες περάσαν γρήγορα και έφτασε η ώρα να τους χαιρετήσω, όλους και όλα. Πρόσωπα, μέταλλα, τοίχους. Είχα γίνει ένα με αυτούς, είχα γίνει ένα με την Μονάδα μου… Όταν πέρασα την Πύλη το ημερολόγιο έγραφε 22 Απριλίου 2005, 13 χρόνια, 5 μήνες και 14 ημέρες…

Η πολιτική ζωή ήταν ωραία. Δουλειά, ανεξαρτησία, σχέσεις ταξίδια. Ότι είχα θελήσει ήταν εκεί και με περίμενε. Δεν ήταν όμως το ίδιο, έλειπε κάτι, έλειπε ο σκοπός, αυτό που σε κάνει να αφιερώνεσαι ψυχή τε και σώματι. Έλειπαν οι άνδρες σου, έλειπε το άρμα σου. Τα χρόνια περάσαν πολύ γρήγορα και πάντα περίμενες την κλήση για μετεκπαίδευση αλλά αυτή δεν ερχόντανε, μέχρι που στο τέλος το έβγαλες από το μυαλό σου για να μην σε ενοχλεί. Υπήρχαν πάντα βέβαια οι αφορμές να βρίσκεσαι κοντά στην Μονάδα, επισκέψεις και εορτές, αλλά δεν ήταν το ίδιο, δεν ήσουν μέρος των πραγμάτων, ήσουν ένας επισκέπτης.

Ο αξιότιμος κος Δημητράς

Ναπολέων Λιναρδάτος

Η μητέρα του 25χρονου που δολοφονήθηκε στου Φιλοπάππου έγραψε μια επιστολή για τον κ. Τσίπρα. Γράφει: «Μήπως θα έπρεπε η Πολιτεία, αντί να καλοδέχεται προσφέροντας γην και ύδωρ στα πάσης λογής εγκληματικά και επικίνδυνα με άγρια ένστικτα στοιχεία, να προνοεί πρωτίστως για την ασφάλεια των ίδιων της των πολιτών, τους οποίους αφαιμάσσει καθημερινά, εγκαταλείποντάς τους παράλληλα στα χέρια αδηφάγων συμμοριών, για τις οποίες η αξία της ανθρώπινης ζωής έχει λιγότερη σημασία από την αξία ενός κινητού ή μιας χρυσής αλυσίδας;» 

Ο κ. Δημητράς -του λεγόμενου «Ελληνικού Παρατηρητηρίου»- βρήκε την όλη επιστολή δυσάρεστη, γράφοντας σε ένα tweet: «Ρατσιστική επιστολή της μητέρας του 25χρονου θύματος στου Φιλοπάππου». Ο κ. Δημητράς θεωρεί τον εαυτό του εθνικό λογοκριτή, χρησιμοποιώντας ανελλιπώς τον νόμο λογοκρισίας του ’14. Πριν από κάποιον καιρό είχα γράψει ότι η ποιότητα του νόμου φαίνεται στην ποιότητα των ανθρώπων που είναι αναγκαίοι για την εφαρμογή του. Ο συγκεκριμένος νόμος προϋποθέτει μικρούς και μεγάλους με προσωπικότητα τύπου Λαβρέντι Μπέρια: Μικροψυχία, σαδισμός, μοχθηρία και εξουσιομανία είναι τα αναγκαία συστατικά του πολίτη που προϋποθέτει ο νόμος λογοκρισίας για να εφαρμοστεί. 

Το tweet του κ. Δημητρά ήταν μια έκπληξη για κάποιους που για έναν μυστηριώδη λόγο δεν είχαν καταλάβει την ποιότητα του ανθρώπου. «Κρίμα, Παναγιώτη» θα απαντήσει ένας δημοσιογράφος στο tweet, ωσάν η συμπεριφορά του κ. Δημητρά να μην ταίριαζε στον χαρακτήρα του, σαν να ήταν μια ανέλπιστη παρέκκλιση. Κι όμως, το ελληνικό κράτος έχει δώσει ρόλο και εξουσία σ’ αυτόν τον άνθρωπο, καταργώντας το κορυφαίο συνταγματικό δικαίωμα κάθε πολίτη να εκφράζεται και να σκέφτεται ελεύθερα. 

Η σφόδρα ανθελληνική στάση του κ. Δημητρά είναι το κερασάκι στην τούρτα. Ασφαλώς είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων και σε διαρκή εγρήγορση για να δημιουργήσει μειονότητες σε όλη την Ελλάδα - τουρκικές, αλβανικές και «μακεδονικές», μεταξύ άλλων. 

Δεν είναι τυχαίο ότι στην ιστοσελίδα της οργάνωσής του είχε δηλωθεί ως χρηματοδότης της μια σκοπιανή οργάνωση - και ο πρόεδρός της Bill Νicholov είχε γράψει: «Η Ελλάδα θα χάσει τη Μακεδονία του Αιγαίου από τους “Mακεδόνες” (Σκοπιανοί), τη Θράκη και την Κύπρο από την Τουρκία, και την Ηπειρο από την Αλβανία. Τι θα απομείνει τελικά σε εσάς, τους δήθεν Ελληνες; Ο μικρός βράχος σας που ονομάζεται Αθήνα, η οποία είναι 50% αλβανική». 

Τα ΜΜΕ καλύπτουν τον κ. Δημητρά και γι’ αυτό έχει χάσει την αίσθηση του μέτρου. Ετσι, όχι μόνο συνεχίζει τον ανθελληνικό και αντιφιλελεύθερο έργο του, αλλά φροντίζει όσο περνά ο καιρός να γίνεται όλο και πιο προκλητικός. Οπως όλοι οι άλλοι μπαχαλάκηδες του καθεστώτος, βρίσκει και τα κάνει.  

Μνημείο προκλήσεων η συνέντευξη Τσαβούσογλου

Συνέχεια στις Τουρκικές προκλήσεις έδωσε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών κ. Τσαβούσογλου με την σημερινή του συνέντευξη στα ΝΕΑ. Ο Τούρκος Υπουργός προσπαθεί να επιρρίψει την ευθύνη της επιδείνωσης των Ελληνοτουρκικών σχέσεων στην Ελληνική πλευρά ξεχνώντας την 5μηνη παράνομη κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, τον εμβολισμό πλοίου της Ελληνικής Ακτοφυλακής και τις συνεχείς παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου. Παράλληλα επιμένει να κατακρίνει τις αποφάσεις των Ελληνικών δικαστηρίων, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια σχετικά με την λειτουργία της δικαιοσύνης και λησμονώντας ότι χιλιάδες Τούρκοι πολίτες μέσα στο 2018 έχουν προσπαθήσει να ξεφύγουν από το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατεί στη γειτονική χώρα ζητώντας άσυλο σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπρόσθετα, συνεχίζει κυνικά να χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες και το δράμα τους ως διαπραγματευτικό χαρτί. Τέλος, η επανάληψη των απαράδεκτων απειλών από μία υπό ένταξη χώρα όπως η Τουρκία εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, των εταιρειών που έχουν αναλάβει την εκμετάλλευση των Κυπριακών κοιτασμάτων αλλά και της απειλής πολέμου (casus belli) κατά της Ελλάδας για το ζήτημα των 12 ναυτικών μιλίων, δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητες από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο κ. Τσαβούσογλου προσπαθεί με την συνέντευξή του να μετατρέψει σε διμερή ζητήματα θέματα που άπτονται καθαρά των Ευρωτουρκικών σχέσεων. Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν θα πρέπει να το επιτρέψει.

Νίκος Ανδρουλάκης

(ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ )